NVF Het fotomoment: Jan Everhard

Die ene fractie van een seconde waarin je al fotograferend wist: dit is hét beeld. Of dat moment waarop je op de juiste plek op de juiste tijd die foto der foto’s schoot. Ditmaal het fotomoment van NVF-lid Jan Everhard.

0
Jan Everhard
Nederland, Amsterdam, 2 april 1981 Een lasser van de Amsterdamse scheepswerf NDSM werkt aan een deel van een scheepsromp in een van de hallen van de werf. Dit werk hoort tot de laatste werkzaamheden voordat de werf definitief gesloten wordt. Foto: Jan Everhard

“Het moment van… het is voorbij… en het komt nooit meer terug”

Wie?
Jan Everhard (69), fotojournalist, werkt voor het fotopersbureau Hollandse Hoogte, diverse uitgeverijen, natuur- en landschaps-organisaties en via zijn agent in Parijs ook voor verschillende kranten en media in Engeland, Duitsland, Italië, Japan en de Verenigde Staten. Lid van de NVF sinds 1980 (“Kan ook 1979 of 1981 zijn”).“Ik ben van oorsprong een techneut, HTS Chemische Technologie, maar wilde eigenlijk altijd in de journalistiek. Fotograferen en werken in de donkere kamer leerde ik van mijn oom toen ik een jaar of tien was. Wim Ruigrok, de toenmalige staffotograaf van de Volkskrant, heeft mij gestimuleerd om fotojournalist te worden. Hij heeft mij ook geleerd wat een goede foto journalistieke foto is. Ik heb daarna gefotografeerd voor Het Parool, Trouw, De Volkskrant en NRC Handelsblad. In 1981 kreeg ik, samen met Eduard de Kam en Paul Babeliowsky een foto-opdracht van het Rijksmuseum, getiteld De Sombere start van de jaren ’80. Vlak daarna kreeg ik een contract bij De Volkskrant, waar ik tot 1995 voor gewerkt heb. Vervolgens heb voor de vakbeweging, De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland en andere media gefotografeerd.”

Wat?
“2 april 1981 op de NDSM-scheepswerf in Amsterdam-Noord. Ik maakte destijds voor De Volkskrant een serie over de verdwijnende industrie in Nederland: de textielindustrie, de spinnerijen en weverijen, de confectie, en de scheepsbouw. Zo kwam ik ook bij de grootste scheepswerf in Amsterdam, de NDSM. Ruim twee jaar heeft het personeel gevochten voor het behoud van de werf. De NDSM was geen nieuwbouwwerf meer, maar alleen nog maar een scheepsreparatiewerf. Ik heb het allerlaatste werk gefotografeerd vlak voor het de definitief sloot.
De weemoedige blik in de ogen van de lasser gaf voor mij precies weer wat iedere werknemer op dat moment voelde. Het moment van… het is voorbij… en het komt nooit meer terug.

Waarom ik mij deze foto en dat moment als de dag van gisteren weet te herinneren? De ruimte en het licht en de omstandigheden dat zo’n fascinerend bedrijf als een scheepswerf gesloten werd en de weemoedige man; een icoon van een werkvorm waarvoor geen plaats meer was in Nederland.
Na publicatie in De Volkskrant is deze foto tientallen malen gepubliceerd in allerlei kranten, tijdschriften, boeken en hij heeft ook een aantal keren in tentoonstellingen gehangen.”

Dit artikel is afkomstig uit Focusmagazine 9 2020.

http://www.janeverhard.nl

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Geef je reactie!
Schrijf hier je naam