Tamron heeft onlangs een 100-400 mm telezoom uitgebracht in het formaat van een vroegere 70-200 mm telezoom. De Nikon-uitvoering is 197 mm lang en doordat er magnesiumlegering en kunststof in de tubussen is gebruikt, weegt dit model slechts ruim een kilogram: 1115 gram om precies te zijn. Net als de onlangs verschenen Tamron F4/70-200 mm is dit een slank, matzwart ontwerp zonder (goud)gekleurde randen en met een gesloten scherpstelvizier.
De zoomring is 45 mm breed met een goed voelbaar geribbeld rubberprofiel. De scherpstelring heeft ook zo’n profiel en bekleding, maar die is voelbaar gladder; een praktisch onderscheid. De 100 mm zoomstand kan met een lock-schuifje worden vergrendeld, de overige schuifjes zijn weerbestendig uitgevoerd en zijn in bedrijf met de linkerduim te bedienen. De Tamron VC-beeldstabilisatie heeft twee modi: positie 1 is voor algemene stabilisatie en positie 2 gebruik je bij het pannen, oftewel het volgen en meetrekken van bewegende personen, dieren of objecten.
Het scherpstellen van de Tamron AF F4.5-6.3/100-400 Di VC USD kan AF of MF worden gedaan met een driestanden schakelaar. De middelste stand is een begrenzer, die standaard op 7 meter staat. Bij onderwerpen ver weg is hierdoor een korte scherpstelslag van 7 meter tot (voorbij) oneindig mogelijk. Plaats je de scherpstelling in het dichtbij gebied, dan wordt dit 1,5 meter tot 7 meter. Een rubberring vooraan vangt stoten op en een rubberrand rond de bajonet weert stof en vocht in de camera en de lens. Bij het uitzoomen over 135, 200, 300 mm tot 400 mm komt er 70 mm tubuslengte bij. De balans wordt daar niet noemenswaardig door verstoord. De frontlens en filterring staan stil bij zoomen en scherpstellen, waardoor een polarisatie- of gradatiefilter (67 mm) niet van stand verandert. De verkoopprijs van € 869,- is aantrekkelijk, maar daar komt eventueel € 139,- bij voor een – afneembare – statiefgondel met Arca Swiss-koppelplaat.
Verbeteringen
Er zijn uitvoeringen voor full-frame en APS-C spiegelreflexen van Canon en Nikon. Het diafragma met negen lamellen wordt elektro-magnetisch aangestuurd waardoor het zeer nauwkeurig functioneert. De ultrasone autofocusmotor werkt stil en ook snel en precies, zoals bij de Tamron SP-objectieven. Ook de VC-beeldstabilisatie werkt zeer betrouwbaar; dankzij een verbeterd algoritme kun je vier stops langere sluitertijden gebruiken. Uitgaande van de 1/f regel zou een sluitertijd van 1/500 seconde de veilige ondergrens zijn voor een 100-400 mm telezoom. Maar opnames met 1/30 seconde waren ook nog afleverbaar. De Dual Micro Processing Unit leidt tot een verbeterde AF tracking. De luchtballonnen, ons testobject in de praktijk, waren niet bepaald snelheidsduivels bij het opstijgen, maar alle 3D-tracking opnames daarvan waren wél scherp. Alweer een verbetering dus. Jammer alleen, dat de scherpstelling naar oneindig linksom draait; bij Nikon gaat dat rechtsom. Voor wie alleen de autofocus als scherpstelvorm gebruikt is dit uiteraard niet van belang.
Resultaten
Zoals bij alle zoomobjectieven verloopt de kwaliteit enigszins met de brandpuntsafstanden. Ondanks Tamron’s eBand coating kan de zon buiten beeld en met gebruik van de zonnekap soms toch wat overstraling doorlaten. En ondanks drie LD-glaselementen is er toch een lichte chromatische aberratie aan de uitersten. Het middengebied, rond 250 mm is daar vrij van. Gelukkig werken de lenscorrectieprofielen, zodat de kussenvormige vertekening en lichte vignettering tezamen met die chromatische aberratie verholpen kunnen worden. De resolutie is vrij hoog, daalt iets naarmate we richting 400 mm inzoomen, maar is dan nog altijd goed te noemen. We vergeleken de 400 mm telestand met die van het ruim driemaal duurdere 80-400 mm Nikon-objectief. Laatstgenoemde heeft wat briljantere, frissere resultaten en is met F5,6 een derde stop lichtsterker dan de F6.3 van de Tamron-telezoom. De close-up mogelijkheid tot 1,5 meter pleit dan weer voor de Tamron-lens.
Conclusie
Als je je geen breuk wilt sjouwen bij (sport-)evenementen, landschaps- en natuurfotografie, maar tóch die telezoom wenst mee te nemen is deze Tamron AF F4.5-6.3/100-400 mm Di VC USD een goede keus. Het gewicht en de afmetingen zijn acceptabel, de autofocus werkt precies en stil en de wat lagere lichtsterkte compenseer je voor een deel met de opmerkelijk effectieve VC-beeldstabilisatie. Aanpassingen in onder meer de scherpstelbegrenzer kun je doen met de optionele TAP-in console. Ook de statiefgondel zou ik er zeker bij aanschaffen, want in wacht- of rustmomenten is het prettiger de combinatie op een statief te laten staan in plaats van te dragen.
De praktijkopnames zijn op 23 augustus 2018 gemaakt tijdens de Ballonfiësta te Barneveld.
