Rockford Mills is een Nederlands jeansmerk. Voor de reclamecampagne werd gezocht naar een bepaalde sfeer. Om de beelden te maken is de keuze gevallen op Erik Hijweege, vanwege zijn werk met collodion glasplaten. De opdrachtgever wilde een campagne in dezelfde sfeer die collodion glasplaten hebben. Wieger legt uit hoe het eindresultaat tot stand is gekomen:
“Dit was een omvangrijk project. De campagnebeelden zijn samengestelde beelden. We zijn begonnen met digitale opnamen. Omdat het ongeveer drie kwartier duurt om een collodion glasplaat te maken, is het onmogelijk alle proeven er op te maken. Om de juiste uitdrukking en de juiste houding te kunnen kiezen, hebben we digitale opnamen gemaakt en daaruit gekozen. De ijsbeer bijvoorbeeld, die ook in de campagne voorkomt, stond op een blok en dat konden we op glas niet goed weg monteren. Met een digitale opname was dat wel zo makkelijk en scherp te maskeren.
We hebben eerst tussendia’s gemaakt, allemaal zwart-wit en met weinig contrast. Een collodion plaat heeft van zichzelf een hoog contrast, dus moest de digitale versie dat niet hebben. Het enige dat we in deze fase echt aan het beeld hebben veranderd, is het takje aan de boomstronk; dat zat er niet en is toegevoegd, en de sigaar is brandend gemaakt. Van de digitale bestanden zijn weer dia’s gemaakt en die zijn vervolgens belicht op de 8×10” collodion glasplaten. Daarna zijn de platen ingescand om zo weer een digitaal bestand te krijgen waarmee we verder konden werken. Collodion voegt toevallige cadeautjes toe. Je hebt niet helemaal in de hand hoe het eruit komt te zien. En dat maakt het bijzonder.”
Japans voorbeeld
Voor deze campagne hebben Wieger en Erik zich laten inspireren door oude, Japanse, ingekleurde foto’s en autochrome platen uit de Eerste Wereldoorlog. Dat zijn fantastische beelden met prachtige, een beetje vage kleuren. Daar hebben ze heel goed naar gekeken: hoe kleurig worden de beelden als je ze inkleurt? Sommige delen zijn ingekleurd en sommige zijn zwart-wit gelaten. Ze wilden hun beelden ook heel zacht houden. In het glas verlies je heel veel detail, maar dat zou juist goed zijn voor de sfeer die ze wilden bereiken. Het heel frisse contrast zou je kwijtraken, en dat was precies de opzet.
Wieger: “Op bepaalde delen heb ik het originele beeld gebruikt, want daar was niet genoeg contrast. Sommige delen moesten wat lichter en sommige juist donkerder. Er is een beetje van de structuur teruggebracht in de boomschors. Vervolgens zijn we begonnen aan het overall beeld. Als eerste ben ik maskers gaan tekenen op details zoals de broek en de ogen van het model. De broek, bijvoorbeeld, moest blauw worden. Maar op het moment dat je hem blauw maakt, is hij meteen heel blauw, dus moet de kleur weer iets teruggebracht worden, en zo ga je verder met de schoenen, de schoenzolen, de veters, de huid… Er zit wat meer grijs in de baard. Toen was het shirt aan de beurt en dat was nogal een ingewikkeld verhaal, want er moesten heel veel vlakjes worden ingekleurd. We hebben het echte shirt erbij gepakt en zagen dat er ín de vakjes nog een lichtblauw randje zat. Dat moest er ook in. Dit was een punt van discussie, want aan de ene kant wil je de dingen losjes schetsen en aan de andere kant wil de fabrikant toch dat zijn shirt erop lijkt. Dus ondanks dat het een vrije opdracht was, moesten we ons wel aan een aantal eisen houden en dat is ook logisch.
Creatieve discussie
We hadden natuurlijk ook een aantal creatieve discussies. Wanneer je het beeld authentiek wil maken, klopt het eigenlijk niet dat het model met een elektrische zaag bij de boomstronk staat. Maar Erik vond dat geen probleem. Het is gewoon een foto van deze tijd, in een bepaalde stijl gemaakt. We hebben voortdurend overleg over wat we allemaal gaan doen.
Ik vind het prettig om met Erik samen te werken en waardeer hem enorm als fotograaf. Als hij met nieuwe foto’s bij mij komt, doen we de deur dicht, nemen we er een kopje koffie bij en gaan we in gesprek en zoeken we uit welke sfeer we willen.”
Erik: “Als wij samenwerken zit ik echt naast hem op zijn tablet mee te kijken. We zijn voortdurend aan het overleggen en zijn inmiddels goed op elkaar ingespeeld. En vaak, als een beeld helemaal klaar is om aangeleverd te worden, wil Wieger toch nog even de grens opzoeken door er een laagje overheen te zetten. Soms wordt dat helemaal niks en is het zo weer weggehaald, maar soms werkt het goed en is het beeld nog beter geworden dan het al was. Dat is het leuke aan hem.”
Kleur
Voor de achtergrond van de campagnebeelden hebben Wieger en Erik het Japanse boek er weer op nageslagen. Steeds zagen ze die bruine kleur terugkomen. Het bruine van het canvas dat zij als achtergrond hadden gekozen, bleek zeer geschikt te zijn, maar ze vonden het te egaal. Sommige delen zijn daarom wat aangepast met meer of minder kleur, om een gemêleerde tint te krijgen. Wieger: “We hebben er nog een paar procent van een filter overheen gedaan. Dat is eigenlijk een standaardfilter dat overal de scherpte er een beetje vanaf haalt en een toevalligheid in de grading toevoegt. Als je dat filter voor de honderd volle procent zou gebruiken, zou het te veel zijn. Met een paar procent maak je er nét een geheel van. Soms moet je jezelf wat laten helpen door de techniek, en soms moet je de techniek helpen.
Bij de boom heb je de binnenkant en de schors. Daar tussenin zit het laagje waar gehakt is. Dat moest iets warmer van kleur worden, zodat het wat meer rijkdom gaf in de kleurschakeringen. We wilden in de omgeving een groentint inbrengen, om het toeval à la analoge technieken in te brengen. Dat is het aantrekkelijke van al die analoge filters, technieken en materialen: er zit een soort toeval in. De binnenkant van het beeld is nu warm, de buitenkant is koel. Hierdoor leg je de focus in een beeld door middel van kleur. De kleurbewerking heeft ons ongeveer anderhalve dag gekost.”
Erik: “Ik werk graag met Wieger samen omdat hij zo goed is, met name in de details en gaat altijd net een stapje verder. Wanneer we aan een grote opdracht beginnen, nemen we van tevoren wel samen door waar ik op moet letten bij het maken van de foto’s zodat het voor hem handig is in de postproductie.”
Erik Hijweege: www.hijweege.com
Wieger Poutsma: www.fisk-imaging.com
Credits Rockford Mills Campagne
klant – Jeans Centre
concept – Joris Raaijmakers en Jeroen Manders @ Fama Volat Eindhoven
fotografie – Erik Hijweege
postproductie – Wieger Poutsma @ Fisk-Imaging
visagie – Marjolein Stehmann
styling – Carolina Pestman
8mm film – Onno Petersen
assistent – Aleksander Willemse
boom – Van Boom tot Beeld
ijsbeer – De Jong Interieur
model boom – Richard van der Dussen via Dutch Casting Agency
model ijsbeer – David Oliver Richy via Anti-Models
modellen handtas – Lobke de Dreu via Anti-Models en Olivier Richters
Dit artikel is verschenen in de special over beeldbewerking Focus 2 – 2017
