Ik krijg elke dag wel vragen over de beruchte fotopas-accreditatie voor concerten. Het lijkt wel of elke fotograaf een fotopas voor een concert wil scoren. Mensen zijn vaak een beetje boos en gefrustreerd, omdat het ze maar niet lukt om een fotopas voor grote popconcerten als van bijvoorbeeld Ed Sheeran te krijgen. En als ik dan vraag: “Waar fotografeer je voor”, dan krijg ik als antwoord: “Oh, voor mijn blog” of “Ik ben beginnend”. Tja, lieve mensen, wat heeft zo’n artiest daaraan? Er zijn vaak maar tien plekjes en die worden vergeven aan fotografen met een zo groot mogelijk bereik. En met bereik bedoel ik niet het aantal likes dat je hebt op je socials, maar mediabereik. Dus grote kranten, websites, tv-programma’s, persbureaus, enzovoort. Jij staat daar als fotograaf om zoveel mogelijk publiciteit voor die artiest te genereren, en niet om je portfolio, Instagram- of Facebookpagina op te leuken. Voor een fotopas moet je aan bepaalde eisen voldoen, het heeft niks met gunnen te maken. Het heeft dus geen enkele zin om je boos te maken, want zo gaat het al zo lang ik dit werk doe.
‘Nee’
Ook ik probeerde al heel vroeg bij die concerten binnen te komen en heb tientallen keren ‘nee’ gekregen. Ik heb er hard aan moeten trekken. Toen ik eenmaal voor Hitkrant mocht werken werd het gelukkig veel makkelijker om een fotopas te krijgen voor de grote concerten. Maar ik heb, voor het zover was, vijf jaar lang alle zaaltjes van Nederland gezien en jarenlang mijn camera bij grote concerten naar binnen gesmokkeld. Dit alles om het vak onder de knie te krijgen en naam te maken. Ik ben met bandjes mee gaan toeren om goede contacten in het wereldje te krijgen. Daar gaan soms jaren overheen, het hoort erbij. Dus word niet boos wanneer je ergens niet binnenkomt, stop die energie in plekken waar je misschien wél naar binnen kunt komen! Er zijn genoeg bandjes die graag mooie foto’s willen voor hun social media, gemaakt door een goede fotograaf. Ze willen er vaak niet voor betalen, maar zo kun jij wel lekker oefenen en je naamsbekendheid opbouwen. Bovendien is het voordeel dat je vaak gewoon de hele show mag schieten.
Fotopit
Ik weet hoe gaaf het is om in die fotopit te staan bij de grote shows in een Ziggo Dome of Ahoy, om, tijdens die drie nummers die je mag fotograferen, samen met collega’s te proberen om er het mooiste plaatje uit te halen. Maar het is geen speelplaats of testplek waar iedereen zomaar een pasje voor krijgt.
Er zijn vaak strenge regels waar men zich aan dient te houden. Dat is ook de voornaamste reden dat men gewoon graag professionals op die plek wil hebben. De realiteit is, dat juist de ‘jonge leergierige honden’ vaak te fanatiek zijn en toch dingen doen die niet mogen. Die te eager zijn om met iets bijzonders thuis te komen als ze een keer die kans krijgen. Die bijvoorbeeld toch even op een hek gaan staan, of over een podium heen leunen. En juist zo iemand verpest het voor de rest van de tour voor collegafotografen over de hele wereld. Kortom, maak naam, zorg voor een grote media-outlet achter je, maar maak vooral mooie foto’s en deel deze op je socials, zodat je zichtbaar bent. En het is echt niet zo dat het groepje van tien dat er altijd staat al jaren dezelfde mensen zijn, hoor. Die groep rouleert flink, ook met jong en nieuw talent. Dus wie weet tot snel in die zeer gewilde pit!
