Test: Sigma 105mm F1.4 DG HSM Art – Bokeh-reus

Het veertiende Sigma Art-objectief is een opvallende verschijning: zelfs voor een zeer lichtsterke 105mm portrettele is hij groot en zwaar. Dé grote verrassing is de weergave van de onscherpte; de ‘bokeh’!
tekst en beeld: Mich Buschman

0
Sigma 105mm F1.4

Van de negen lichtsterke vaste brandpunten is deze portrettele de enige met een afneembare statiefgondel. Doe je dat, dan komen vier bevestigingsdoppen hinderlijk tegen je linkerhand, maar gelukkig is Sigma zo attent om een brede rubberen ring mee te leveren die de doppen afdekt. De vormgeving is onmiskenbaar ‘Art’, de uitvoering stof- en spatwaterdicht. De imposante frontlens wordt beschermd door een doelmatige kunststof zonnekap met een stootrand van rubber. Verder is de uitvoering sober, met een duidelijk afleesbaar, gesloten scherpstelvenster met scherptediepteschaal. Daarnaast is er de AF/MF-schuif. In de AF-stand verschijnt een wit veldje, dat ook in het donker goed is te zien. De brede geribbelde scherpstelring stelt soepel in, met de juiste vertraging.

Een opname bij volle lensopening, waarin de overgang van scherp naar onscherp wordt getoond. De bokeh is subliem voor een 105 mm brandpunt.

Vlaggenschip
De Sigma-ingenieurs hebben zich ten doel gesteld om met de Sigma 105mm F1.4 DG HSM Art door middel van een optisch ontwerp met 17 elementen in 12 groepen de hoogst haalbare optische prestaties neer te zetten. Dankzij de frontlens
met een diameter van 105mm is de omringende helderheid hoog, waardoor de vignettering drastisch wordt verminderd. Deze is op volle opening vrij egaal en een stop donkerder; goed te corrigeren bij een portret op F1.4. Het diafragma heeft negen afgeronde lamellen, waardoor ook op F5.6 nog een fantastische bokeh ontstaat. Dankzij drie FLD- (kunstmatig fluorietglas) en twee SLD-elementen zijn coma en chromatische aberratie uitstekend gecorrigeerd. Lichtpunten van stadslichten blijven onvervormd en daardoor is dit objectief ook heel geschikt voor astrofotografie. Je kunt tot 100 cm dichtbij scherpstellen voor indringende closeups. Het gewicht van 1645 gram – vergelijkbaar met dat van een 70-200mm F2.8 telezoom – zal op de lange duur vermoeiend werken. Via de statiefgondel met Arca Swisssnelkoppeling monteer je de lens echter in
no time op een statief of monopod.

Samuel wijst mij op een vlieg op het keukenraam… ISO 400, 1/250 seconde en F2.0 uit de hand. In de deelvergroting zien we de fijnste details terug.

De praktijk
Hoewel de omvang en het gewicht van de Sigma 105mm F1.4 DG HSM Art massa opleveren en daarmee trillingen bij het werken uit de hand verminderen, bestaat met 1/125 seconde als sluitertijd toch kans op enige trillingsonscherpte. Net als de andere vaste brandpunten in de Art-serie heeft deze reus geen OS-beeldstabilisatie. De HSM-autofocus werkt stil en snel op de Canon EOS 6D Mk II en daarbij zag ik ook dat die camera deze Sigma-lens ondersteunt met lenscorrecties voor de jpeg-bestanden; een aantrekkelijk en onderscheidend aspect. De raw-bestanden hadden nog geen lensprofielen in ACR CC waardoor ik de ‘fouten’ kon herkennen, zoals genoemde vignettering. Vertekening is er niet en de kleurweergave is vol en neutraal. Over de scherpte niets dan lof. Het beeldmidden geeft al op volle lensopening een perfect scherpe weergave, de hoeken zijn dan iets minder. Maar al op F2.0 zijn de hoeken bijgetrokken, zie de testkaartfoto; een detail rechtsonder. De overstralingsgevoeligheid is laag, maar als er bij de kleinste openingen felle lichtbronnen in beeld komen, worden deze stervormig en enigszins overstraald weergegeven. De beeldvoordracht is prachtig: niet hard, maar wel genuanceerd en met een ‘driedimensionale indruk’ op de grote lensopeningen.

De testkaart van de Focus-testwand rechtsonder, een detail uit de F2.0 opname. De resolutie is hoog en we zien nog een restje vignettering.

Conclusie
De verkoopprijs van de Sigma 105mm F1.4 DG HSM Art van € 1.499,- is gunstig, want optisch en mechanisch is de 105mm F1.4 DG HSM Art onbetwist een toplens. Voor spiegelreflexen van Sigma, Canon en Nikon is deze bokeh-reus al leverbaar. De uitvoering met Sony E-bajonet is in aantocht. Gebruikers van een Sony met in-body beeldstabilisatie, zoals de A7 III en de A9 hebben hierbij een voordeel! Natuurlijk zijn het gewicht en de omvang fors te noemen, maar dat geldt voor alle objectieven met hoge lichtsterkte. Een (keramische Sigma) protectorlens of een polarisatiefilter met 105mm filtermaat hakken er natuurlijk ook flink in, maar de liefhebber van het scherp-tegen-onscherp beeld, vindt hier zijn of haar ‘meester’.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Geef je reactie!
Schrijf hier je naam