William begon al vroeg met zijn fotografische carrière. Op zijn twaalfde smokkelt hij een kleine camera naar binnen bij een optreden van Doe Maar waarmee hij, gewoon tussen het publiek, de actie op het podium fotografeert. William heeft meteen de smaak te pakken, zodat hij geregeld op deze manier fotografeert. Dat – en het resultaat – valt klaarblijkelijk op, want na verloop van tijd wordt hij benaderd door verschillende partijen. Zo mag hij op zestienjarige leeftijd met Het Goede Doel mee op tournee, als reservefotograaf naast Maarten Corbijn. Na afloop belt de platenmaatschappij of zij een collage van Williams tourfoto’s voor een platenhoes mogen gebruiken. Het is de eerste grote betaalde klus waar William 2000 gulden voor krijgt. Het is tevens het startsein voor een drukke periode. Zo vraagt popblad Hitkrant hem om concertfoto’s te maken en wordt hij de vaste fotograaf van onder meer 2 Unlimited, waardoor hij drie jaar lang de hele wereld over vliegt.
Studio
Na een tijd realiseert William zich dat concert-fotografie behoorlijk eenzijdig en beperkend is. Je staat tenslotte tussen andere fotografen, zodat je in feite allemaal hetzelfde fotografeert. Dat verandert als het televisieprogramma Countdown hem vraagt om artiesten in de studio in plaats van op het podium te fotograferen. Dat is een enorm succes, de opnamen van bekende muzikanten tegen een neutrale achtergrond worden wereldwijd verkocht. William is ook zo handig om bij tv-shows en festivals een studiootje op te zetten om de popsterren te kunnen fotograferen.
In 1989 koopt William een eigen studio in Hilversum en later betrekt hij een groter pand in ’s-Graveland. William fotografeert ook veel buitenlandse celebrity’s, waarbij de resultaten in belangrijke tijdschriften als Rolling Stone worden gepubliceerd. Noem een artiest en William heeft er foto’s van én een verhaal, dat je maandelijks kunt lezen in Focus!
Archief
Als iemand al zo lang fotografeert, moet hij wel een gigantisch archief hebben. William: “Ja, ik ben begonnen met dia’s toen er nog geen digitaal bestond, dia’s afknippen, opbergen en indexeren. Dat liep echter uit de hand, eerst vergat ik het een paar dagen en toen een paar jaar. Ik heb nu een opslagruimte met tienduizenden doosjes met dia’s, en van de helft weet ik niet meer wat er op staat. Toen ik digitaal ging werken moest het anders, ik maakte uiteraard veel meer opnamen. In het begin bewaarde ik alles op de harde schijf van mijn computer maar die was na een half jaar vol. Daarna heb ik nog cd’s gebruikt maar toen ik op raw ging werken, was dat niet meer te doen”
William kocht zijn eerste harde schijf van LaCie en dat beviel prima. “Ik kocht meteen twee stuks om een back-up te hebben als er eentje defect zou raken. Toen verschenen de LaCie RAID-disks met twee ingebouwde schijven, zodat je bij een crash nooit iets kan verliezen. Je krijgt er trouwens ook die Rescue Service bij; als er toch iets zou gebeuren, kunnen de opnamen teruggehaald worden.”
Freddy Mercury
Wat betreft het bewaren van opnames heeft William zijn lesje geleerd. “Ik heb lang geleden eens een jonge acteur gefotografeerd en uiteindelijk alleen de vijftien beste opnames bewaard. Vier maanden later overleed de acteur totaal onverwacht en toen had ik spijt dat ik niet gewoon alle opnamen had bewaard. Sinds die tijd bewaar ik gewoon élke opname van een shoot en dat heeft me al veel verkoop opgeleverd. Als iemand als Prince of Freddy Mercury overlijdt, krijg ik meteen aanvragen voor foto’s, dus mijn archief blijft belangrijk en vormt ook mijn pensioen.”
William vindt het logisch dat je niet bezuinigt op je opslagsysteem. “Als fotograaf geef je veel geld uit aan camera’s, objectieven, een monitor en software, maar als je bezuinigt door een merkloze harde schijf te kopen, begeef je je op glad ijs. Ik hoor geregeld verhalen van bruidsfotografen die opnames van een huwelijk kwijtraken, dat kun je toch niet maken?” William vindt zichzelf een chaoot, maar heeft toch een werkbaar opslagsysteem. Hij voorziet een nieuwe schijf van maand en jaartal en als de schijf vol is, gaat hij verder op een nieuwe. Foto’s zoeken doet hij op naam van de geportretteerde.
Investeer in je opslag
“Ik blijf alles op dubbele RAID-schijven zetten maar ik heb nu net ook de 12big aangeschaft waar ik alles op ga zetten, zodat ik gemakkelijker zoeken kan.”
Volg William Rutten op:
Instagram: @williamrutten
Facebook: williamruttenphotography
