Voor de kasmagneten was Jo Clark vooral raadsvrouw en carrière-coach. Het werk kwam immers vanzelf binnenwaaien. Voor de fotografen die aan het begin van hun grote doorbraak stonden functioneerde ze als een ware agent: zij verwierf en begeleidde hun opdrachten. En met de jongste generatie toonde ze haar eigenschappen als talentscout: haar goede smaak en neus voor kwaliteit.
Als ze zo’n jonge hond naar voren schoof: “Geef die klus maar aan hem. Hij kan ’t.” dan geloofde je haar. Want behalve zakelijk, was Clark integer.
Tegenwoordig, in deze tijd van winstmaximalisatie en prestatiebonussen, klinkt zakelijk en integer als een ogenschijnlijke tegenstrijdigheid, maar het kan heus samengaan: zakelijk én integer.
Graham Ford was een van Clarks fotografen uit de eerste categorie. In ‘The Golden Age of Advertising’ (de jaren zestig – negentig van de vorige eeuw) was hij een toonaangevende en veel gevraagde studiofotograaf. Voor hij zich zelfstandig vestigde (in een pand met Lester Bookbinder als directe buur), assisteerde Ford zes jaar bij David Thorpe, die op zijn beurt het vak leerde van Bert Stern en Arnold Newman.
Een langzame werker, die niet zelden een week of meer besteedde aan één foto die hij schoot op 8 x 10 inch met een Deardorff camera. “Er zit magie, alchemie, in het samenspel van licht, lens en film,” zei Ford in een lofzang op de analoge fotografie.
Op een vrijdagmiddag liet Jo Clark enkele schetsen zien die ze uit Italië ontvangen had. Of Graham Ford de reclamecampagne voor Levi’s wilde schieten. Dat wilde Ford niet. Hij was mode- noch mensenfotograaf. Hij had het werk voor het uitkiezen, kreeg meer aanvragen dan hij aankon en gaf er de voorkeur aan om alleen dat te doen waar hij goed in was.
Omdat ze wist dat Ford desondanks graag voor uitdagingen werd gesteld, vroeg Clark of hij er het weekeinde over wilde nadenken.
Dat deed Ford. Die maandag zei hij de Levi’s campagne alleen te willen doen als hij de beelden niet als een mode-shoot, maar als stillevens mocht behandelen.
Zo geschiedde.
Waarna de campagne wereldwijd lof oogstte en in de prijzen viel. Dankzij het fotografisch talent van Graham Ford en de tact en het psychologisch inzicht van Jo Clark.
(En dat paard krijg je zo expressief door een hengstige merrie in de buurt te houden.)
Levi’s
art director: Stefano Colombo
copywriter: onbekend
fotograaf: Graham Ford
bureau: McCann Erickson (Milaan)
adverteerder: Levi Strauss & Co
jaar: 1991 of 1992
Neem een abonnement op Focus en ontvang elke maand de mooiste artikelen in de bus. Klik hier
