Het duo is zo’n twee jaar bezig geweest met 100 FACESTORIES. De grootste aanleiding voor het project was het idee dat je via Facebook een fantastische online gallery tot je beschikking hebt, waar mensen meteen kunnen reageren op de getoonde portretten. Daardoor kunnen er ook gesprekken tussen mensen onderling ontstaan. ‘Behind every face lies a story to be told’ was het motto waaronder het project van start ging. Achter elke gezicht schuilt een verhaal dat de moeite waard is om te vertellen. Een verhaal dat je ook kan verrassen en een andere kant van iemand kan laten zien. Tekst en beeld zijn even belangrijk en vormen een zorgvuldig bij elkaar gekozen geheel.
Dynamiek
Ariëlla en Julie begonnen met een paar mensen die hen op voorhand al inspireerden en vroegen hen om het stokje door te geven. Op die manier lieten zij zichzelf dus ook verrassen, en kwamen ze terecht bij intrigerende mensen van uiteenlopende leeftijden en beroepen. Altijd waren ze beiden bij de sessie aanwezig, waardoor ze elkaar konden aanvullen en er een mooie dynamiek kon ontstaan tussen fotografie en verhaal. Voor Ariëlla waren interviews met schrijvers vaak een uitdaging, zoals het portretteren van bekende fotografen als Patricia Steur en Erwin Olaf dat waren voor Julie. Elke ontmoeting duurde zo’n kleine twee uur en begon met het gesprek om elkaar te leren kennen. Aan het einde kwam het fotomoment; de geïnterviewde voelde zich meestal al helemaal vertrouwd na het delen van zoveel details uit zijn leven. Zowel bij de gesprekken – er waren geen vooraf vastgestelde vragen – als in de manier van fotograferen was er ruimte om dingen te laten gebeuren. Zo is er in de foto’s uit het begin van de serie tot en met het einde een geleidelijke verandering zichtbaar.
Elke ontmoeting duurde zo’n kleine twee uur en begon met het gesprek om elkaar te leren kennen. Aan het einde kwam het fotomoment; de geïnterviewde voelde zich meestal al helemaal vertrouwd na het delen van zoveel details uit zijn leven. Zowel bij de gesprekken – er waren geen vooraf vastgestelde vragen – als in de manier van fotograferen was er ruimte om dingen te laten gebeuren. Zo is er in de foto’s uit het begin van de serie tot en met het einde een geleidelijke verandering zichtbaar.
Julie Blik maakte de foto’s met haar Nikon D700 en een portretlens, en ze werkte altijd alleen met daglicht. Ze probeerde bij het fotograferen vooral om de mens, de uitdrukking, en de stemming waarin hij of zij op dat moment verkeerde,vast te leggen. Voor de tekst werd bewust gekozen om juist andere onderwerpen aan te snijden dan al bekend waren van die persoon. Het zijn korte stukjes waarin je toch veel te weten komt over iemand.
Make-A-Wish
Zo plaatsten Ariëlla en Julie zo’n twee jaar lang op zondagavond een portret op Facebook. De geportretteerden deelden het vervolgens weer op hun social media,wat een gemiddeld bereik van 15.000 mensen per post opleverde. Hierdoor ontstond er al snel een vaste groep bezoekers en volgers die steeds feedbackgaven op het project. Hoewel het nooit het doel was, zijn de foto’s nu verzameld in boekvorm. De volgorde van de portretten is losgelaten om een betere opeenvolging van de diverse portretten en vooral ook verhalen te krijgen. Een van de honderd geportretteerden is Hanneke Verburg, directeur van Make-A-Wish. Deze stichting vervult grote wensen van ernstig zieke kinderen. De stichting sprak Ariëlla en Julie zo aan, dat ze besloten de opbrengsten van 100 FACESTORIES met haar te delen. In 2019 zullen ze dertig kinderen die door Make-A-Wish zijn geholpen, portretteren en hierna ook publiceren op de facebookpagina. Ook komt er een expositie en een boek.
100FACESTORIES
JulieBlik (fotografie) en AriëllaKornmehl (tekst)
UitgeverijLecturis
€25,-
