Aan de filosofie van de Sony RX100-familie is sinds het eerste model uit 2013 nauwelijks iets veranderd. Het zijn compacte toestelletjes die in een handtas of jaszak passen, maar dankzij een grote beeldsensor en hoogwaardige lens leveren ze een beduidend betere beeldkwaliteit dan een gewone compactcamera of smartphone. De Sony RX100 VI oogt daarom meteen vertrouwd; op het eerste gezicht is er geen verschil met zijn voorganger.
Lens
Maar de nieuwkomer kreeg wel een volledig nieuwe lens met een veel groter zoombereik. De Zeiss Vario-Sonnar T* F2.8-4.5 met optische beeldstabilisatie zoomt van 24 tot 200 millimeter (omgerekend naar full-frame), goed voor bijna drie keer meer zoom dan de RX100 V. Wat je wint aan zoom, gaat echter wel ten koste van de lichtsterkte in vergelijking met de F1.8-F2.8 lens van model V. Het maximale diafragma van F2.8 is bovendien alleen beschikbaar op 24mm; vanaf 40mm is het al gedaald tot F4 en vanaf 100mm zit je op F4.5. Door het grotere zoombereik leek de RX100 VI me meteen de ideale camera op mee op reis te nemen. Ik trok er mee naar het Massif des Bauges (www.lesbauges.com) in de Franse Voor-Alpen. Het bescheiden gewicht van 300 gram is natuurlijk een groot voordeel bij bergwandelingen.
F5.6, 1/320, ISO 125, OMGEREKEND 32MM
Topsnelheid
De Sony RX100 VI heeft een relatief grote 1 inch stacked CMOS-sensor met een resolutie van 20 miljoen pixels. De sensor heeft hetzelfde geavanceerde ontwerp als dat van de A9. Op de sensor zijn geheugenchips ingebouwd, waardoor de sensor extreem snel uitgelezen kan worden. In combinatie met de Bionz X-beeldprocessor levert de sensor prestaties die uniek zijn voor een compactcamera: tot 24 opnames per seconde in volle resolutie, behoud van lichtmeting en continu auto-focus. Hij kan ook filmen in 4K-resolutie (3.840 x 2.160 pixels met 25 fps) waarbij geen uitsnede maar de hele sensor wordt gebruikt. In HD-resolutie filmt hij met 100 frames per seconde, en in de aparte HFR (high frame rate) videomodus met een resolutie van 1244×420 zelfs met 1000 frames per seconde voor een indrukwekkend 40x slow motion-effect.
F9, 1/1.000, ISO 80, OMGEREKEND 24 MM
Autofocus
De RX100 VI gebruikt een hybride auto-focussysteem dat 315 fasedetectie-autofocus-punten combineert met 25 contrastgebaseerde autofocuszones. Sony’s high-density tracking AF-technologie zorgt ervoor dat de scherpstelling goed behouden blijft op bewegend onderwerpen. Ik kon longboarders die met 80 kilometer per uur een berg afdalen scherp in beeld houden, ook met 24 opnames per seconde. Dat is heel indrukwekkend voor een compactcamera! Minder prettig is dat het wel behoorlijk omslachtig is om een auto-focuspunt of -zone te selecteren. Bij gebruik van het scherm doe je dat via het touchscreen, maar met de camera aan het oog is dat erg lastig. Op mijn verlanglijstje voor de toekomstige RX100 VII staat in ieder geval een joy-stickje om het autofocuspunt te verplaatsen.
F11, 1/2S, ISO 80, OMGEREKEND 100MM
F4.5, 1/320, ISO 80, OMGEREKEND 200MM
Bediening
Het compacte design van de RX100 VI houdt het aantal fysieke bedieningselementen noodgedwongen beperkt. Op de bovenzijde zien we de aan/uit-knop, de ontspanknop met eromheen de zoomhendel en een instelwiel voor de opnamestand. Aan de achterzijde treffen we nog de opname-, menu- en functietoetsen die toegang geven tot de meest gebruikte instellingen bij het fotograferen en filmen, een weergave- en een wistoets en een besturingswiel. Rondom de lens zit nog een besturingsring waarmee je instellingen kunt aanpassen. Deze ring draait echter zo losjes dat hij niet geschikt is om bijvoorbeeld het diafragma in te stellen.
De rol van de besturingsring en van andere toetsen kun je overigens aanpassen via het cameramenu. Dat is volgens Sony-traditie bijzonder uitgebreid, met alleen al twaalf pagina’s voor de foto-instellingen en tien voor de video-instellingen. Het scherm is van prima kwaliteit maar vreemd genoeg kun je de aanraakfunctie niet gebruiken om het menu te bedienen. Het klapt uit tot een hoek van 180 graden zodat de camera ook goed bruikbaar is voor selfies en vlogs. De RX100 VI heeft ook een elektronische zoeker. Deze kreeg een vernieuwd mechanisme waardoor hij in één beweging uitschuift en klaar is voor gebruik. Schuif je de zoeker weer in, dan schakelt de camera zichzelf uit – je kunt het best even in het menu uitvinden hoe je dit bizarre gedrag wijzigt.
Beeldkwaliteit
Bij lage gevoeligheden maakt de RX100 VI uitstekende foto’s, zonder zichtbare ruis en veel detail. De kleurweergave is accuraat maar wat saai met de standaard creatieve stijl. Wil je meer contrast en verzadiging, kies dan voor de creatieve stijl Levendig. Vanaf ISO 400 wordt lichte ruis zichtbaar, maar ISO 1600 is nog goed bruikbaar. Bij ISO 3200 en hoger verdwijnt er detail en worden de kleuren doffer.
De lens presteert zoals een typische ultrazoomlens: goed, maar vooral in het midden van het beeld. Bij de grootste diafragma’s zijn de beeldhoeken minder scherp, wat afhankelijk van je onderwerp niet stoort. Als scherpte van rand tot rand belangrijk is, zoals voor landschappen, kun je het best een stop diafragmeren om de beste prestaties uit de lens te halen.
Conclusie
Het is verbluffend dat Sony zoveel innovatie in de RX100 VI kon integreren zonder dat dit ten koste gaat van het bescheiden formaat en dito gewicht van de camera. Hij levert een zeer goede foto- en videokwaliteit en topprestaties bij de autofocus en serieopnames. Toch is de Sony RX100 VI niet zonder fouten.
De bediening en het menu kunnen beter en eenvoudiger; ik had al te vaak het gevoel dat ik een gevecht met de camera moest leveren om de foto te maken die ik voor ogen had. De prijs is even slikken: 1.300 euro. Voor dat geld heb je een degelijke systeemcamera en een stel objectieven – maar dat scheelt dan wel een kilo of meer in de rugzak. De vorige RX100-modellen blijven ook deze keer weer gewoon leverbaar, dus je hebt de keuze. In zijn gewichtsklasse is de RX100 VI in ieder geval de beste camera die je op dit moment kunt kopen.
