“Fotografie is een soort taal”
Ilvy Njiokiktjien (1984) werkt als onafhankelijk fotojournalist en multimedia maker vanuit Nederland. In haar werk focust ze op hedendaagse kwesties en sociale onderwerpen, met name in Afrika. Haar werk verschijnt regelmatig in toonaangevende nationale en internationale titels als The New York Times, NRC Handelsblad en Der Spiegel. Ze is lid van het prestigieuze fotoagentschap VII Photo Agency en ambassadeur van Canon.
“In 2002 ben ik naar de School voor de Journalistiek in Utrecht gegaan omdat ik fotojournalist wilde worden. In het eerste jaar daar merkte ik ook dat ik veel sterker was met het vertellen van verhalen met beeld dan met tekst. Het trok mij ook meer aan. Het bereik van foto’s is veel groter dan tekst: iedereen die kan zien, voelt iets bij een goed beeld.” Njiokiktjien’s verwachting om op de opleiding ook de technische kant van de fotografie te kunnen leren, kwam echter niet uit. “De toenmalige docent fotojournalistiek werd in mijn eerste jaar ziek en is niet meer teruggekomen voordat ik afstudeerde. Toen ik 2006 stage ging lopen bij het ANP heb ik daar dan ook alles – bij wijze van spreken van sluitertijd tot diafragma – in de praktijk moeten leren. In 2011 heb ik nog tien lessen op de Foto Academie gevolgd, maar daar moest ik mee stoppen nadat ik een World Press Photo Award had gewonnen. Ik had er helaas geen tijd meer voor.”
Na haar stage bij het ANP werkte Ilvy Njiokiktjien daar nog een half jaar bij de fotoredactie. “Ik had een jaarcontract, maar na zes maanden kreeg ik de kans om bij een krant in Zuid-Afrika als fotojournalist te werken. Dat heb ik meteen gedaan. Daar ben ik destijds ook begonnen met mijn multimediale productie Born Free, Mandela’s Generation of Hope.” In de jaren daarna kwam haar carrière in een stroomversnelling, met opdrachtgevers in binnen- en buitenland en diverse prestigieuze onderscheidingen. Bovendien mocht zij zich in 2013 als eerste ‘Fotograaf des Vaderlands’ noemen. Valt er vakmatig nog iets te wensen? “Ik zou wel weer een onderwerp willen vinden waarin ik mij net zo vast kan bijten als destijds in Born Free. Het liefst een onderbelicht onderwerp. Ik ben nu begonnen met een reportage over diverse samenwoonvormen, zoals het in huis nemen van je ouders of met vrienden of familie samenwonen in één huis. Het onderwerp ligt mij na aan het hart. Al moet ik er eerlijk gezegd nog wel een goede vorm voor vinden. Dankzij een beurs van de World Press Photo Foundation, de Solutions Visual Journalism Initiative, heb ik daar in ieder geval extra financiële ruimte voor. ”Fotojournalistiek is niet zomaar een vak, zegt Ilvy Njiokiktjien. “Geen dag is hetzelfde, ik doe zoveel verschillende dingen. Wat mij betreft, is fotografie een soort taal die bijna iedereen verstaat. Ik spreek Nederlands, Engels, Duits én fotografie.”
Dit artikel is afkomstig uit Focusmagazine 7 2020.
