Het woord ‘postproductie’ komt eigenlijk niet voor in zijn vocabulaire. Als je naar Staigers werk kijkt, begrijp je waarom: fotografie is slechts het basismateriaal voor zijn verbluffende beelden, het creatieproces zelf vindt plaats in zijn brein en achter zijn computer. Naast fotografie en Adobe Photoshop gebruikt Uli een variëteit aan schildertechnieken en voor sommige kunstwerken Cinema 4D, een softwarepakket voor het maken van 3D-computergraphics en -computeranimaties. Speciaal voor Focus vertelt Uli Staiger – FEP (Federation of European Photographers) -fotograaf van het jaar 2014 – hoe zeven van zijn beelden tot stand zijn gekomen.
www.dielichtgestalten.de
www.facebook.com/uli.staiger
www.behance.net/uli_staiger
www.500px.com/Uli_Staiger
“Ik houd erg van Berlijn Tempelhof. Dit oude vliegveld is meer dan vier vierkante kilometer groot en met de fiets ben ik er in minder dan vijf minuten. Het is een historische plaats omdat in 1948 de inwoners van Berlijn alleen per vliegtuig werden bevoorraad en zo in leven werden gehouden. Op een dag ontdekte ik dat het oude Intrepid vliegdekschip een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog is, net als de luchthaven, en ik besloot beide te combineren. Het belangrijkste onderdeel was het maken van de gebroken asfaltdelen die doen denken aan de ijsschotsen gemaakt door een ijsbreker. Ik maakte de schotsen van klei en plaatste ze in een drie meter lang model. De rest is klassiek Photoshop-werk: het model maskeren, de lucht verplaatsen en licht en drama toevoegen!”
“Voor dit beeld kreeg ik het idee toen ik naar een veerboot keek die de rivier de Warnow in Warnemünde overstak. De constructie leek verbluffend veel op een vliegdekschip. In het vroege avondlicht maakte ik een foto van de veerboot. Terug in Berlijn vond ik in een vliegtuigmuseum een zeventig jaar oud Hunter F jachtvliegtuig. Ik nam een stormachtig waterlandschap als achtergrond, positioneerde de veerboot en het vliegtuig en schilderde alle lichten en schaduwen in Photoshop. De piloot en de man aan stuurboordzijde zijn gemaakt in Adobe Fuse en vervolgens in Photoshop op de juiste plek geplaatst en opgehelderd.”
“Het is altijd een intrigerende ervaring om droomachtige landschappen te creëren die in het echt niet bestaan. Toen ik een paar jaar geleden in Arizona was, fotografeerde ik deze enorme rots. Thuis deelde ik de rots in twee helften en combineerde dit met een zonnig beeld, dat ik vanaf het eiland Helgoland richting de Noordzee had gefotografeerd. De glijbaan is een computeranimatie. Ik modelleerde hem, bracht structuur aan en belichtte hem in Cinema 4D en renderde hem vervolgens. Het mooie van het werken met computer gegene-reerde objecten is dat ze een perfect masker hebben, dit bespaart veel werk. Als laatste voegde ik een studioportret van de man toe en schilderde er spetterende waterdruppels bij.”
“Sandrin, het model in de afbeelding, kwam met het idee voor dit beeld. Het duurde vier jaar voordat we dit kunstwerk eindelijk gingen voorbereiden en maken. Ik stelde haar danspose samen uit drie verschillende opnamen en implementeerde dit vervolgens in de achtergrond. De gymzaal, evenals de suikerjurk en alle vliegende suikerklontjes zijn een volledige computer gegenereerde productie. De subtiele, zachte belichting die de kwetsbare eenzaamheid van de hoofdpersoon laat zien, haar best doend om haar prestaties te verbeteren, ondersteunt de scène en brengt deze tot leven.”
“Ik gebruik altijd graag de karakteristieken van verschillende media door elkaar. Voor Asphalt-segler voegde ik golven toe aan het gladde oppervlak van een groot kruispunt in Berlijn-Spandau. Om het er realistisch uit te laten zien voegde ik een boot toe die de golven veroorzaakt. Het belangrijkste technische onderdeel was het gebruik van het verplaatsingsfilter in Photoshop en de spiegelende lichten bovenop de golven, die eenvoudig werden geschilderd in een laag levendig licht. De schipper is in de studio gefotografeerd.”
“Een van mijn inspiratiebronnen is het klassieke surrealisme van de vroege 20e eeuw. Natuurlijk wil ik de ideeën achter deze kunstvorm ook toepassen bij fotografie en digitale compositietechnieken. Zoals altijd had ik een vonkje nodig om het ontwerpproces in gang te zetten. De Ziegelstraße in het oude centrum van Berlijn was hiervoor het perfecte basisbeeld (in de hele straat geldt een parkeerverbod, dus ik hoefde geen auto’s weg te retoucheren). De lap stof is gewoon wit katoen, die ik fotografeerde in mijn studio en daarna in Photoshop bedekte met een laag gefotografeerde ‘kinderhoofdjes’. Om de steentjes goed op de stof te krijgen heb ik het marionetverdraaien-gereedschap en een stel uitvloeitools gebruikt.”
 is fotograaf, digital artist en auteur van vele boeken en videotrainingen. Zijn afbeeldingen zijn wereldwijd bekend en bekroond.){kind=link}