Test Sony A7 III: de nieuwe standaard

De systeemcameramarkt is de laatste jaren flink opgeschud. Vooral op het gebied van scherpstelling, processor-kracht en niet in de laatste plaats sensortechnieken is er veel vooruitgang geboekt. Dit gaat zover dat het voor de consument steeds duidelijker wordt dat ook systeemcamera’s voor beginners belangrijke innovaties bieden. De A7 III is de derde generatie van Sony’s eerste full-frame systeemcamera (2013) waarmee zij de full-frame markt voor een bredere groep fotografen openbrak. Voor Sony was het de eerste keer dat zij een voet tussen de deur kreeg bij de professionele liga. Sindsdien zijn de technologische ontwikkelingen snel gegaan en is het de vorig jaar geïntroduceerde A9 die als topmodel alle technieken in zich verzameld heeft. De A7 III is als instapper weliswaar wat prijzig, maar voor een full-frame zeker bereikbaar voor de hobbyist. De specificaties zijn niet de minste. De camera beschikt over een nieuw ontworpen full-frame 24,2 megapixel BSI Exmor R CMOS sensor, hetzelfde hoogwaardige autofocussysteem als van de A9 en A7R III en genoeg power om hoge resolutie beelden te schieten in een tempo van 10 bps met continue AF. Daarnaast kun je er in 4K HDR mee filmen, is er een dubbel kaartslot beschikbaar, een verbeterde in-body 5-stops stabilisatie en een krachtige accu met een gebruiksduur van circa 710 opnames.

Camera en bediening
De A7 III volgt de A7 II op, maar ik vind hem veel meer dan alleen een verbeterde opvolger. De A7 III leunt duidelijk tegen Sony’s topmodel, de A9. Dat klinkt natuurlijk veelbelovend voor een full-frame camera in het basissegment! De sensor beschikt over dezelfde hoeveelheid pixels maar het is geen stacked sensor. Deze techniek is (vooralsnog) weggelegd voor het professionele segment. De nieuwe sensor is een stuk lichtgevoeliger dan die van zijn voorganger, namelijk maximaal ISO 204.800 in plaats van maximaal ISO 51.200. De A7 III beschikt over een verbeterde ergonomie en heeft nu ook bijvoorbeeld het handige joystickje aan de achterzijde. Het dubbele kaartslot juichen we toe, alleen jammer dat slechts 1 slot ondersteuning biedt voor de snelle UHS II-kaarten. Waarom toch niet direct beide slots, zodat je niet steeds na hoeft te denken in welk slot je welk kaartje stopt?
De snelheid van het geheugenkaartje wordt overigens een steeds belangrijkere factor. De grote hoeveelheid data van fotoseries en de verhoogde 4K-videokwaliteit vragen een hoge schrijf- en leessnelheid van het kaartje. De twee slots maken het mogelijk om bijvoorbeeld jpeg op kaart 1 en raw op kaart 2 op te slaan of om bijvoorbeeld een automatische back-up op de tweede kaart in te stellen.
De stabilisatie is met een half stopje verder verbeterd waardoor opnames met lange sluitertijden uit de hand mogelijk zijn. De burst is flink verhoogd, van 5 naar tien opnames in volledige resolutie en continue AF. De grotere buffer kan nu maximaal 177 beelden verwerken. Het videodeel is verbeterd, het is nu mogelijk om te filmen in 6K met volledige pixeluitlezing zonder pixel binning. Via oversampling worden de gegevens vervolgens teruggerekend naar een opvallend scherp 4K-videobestand. De camera ondersteunt s-log 2 en 3 waarmee een groot dynamisch bereik tot maar liefst 14 stops haalbaar moet zijn. Door gebruik te maken van het zogenaamde hybrid log- gamma kleurprofiel is het mogelijk om HDR- video te realiseren.
Voor wie gewend is met een A-camera te werken zal deze Sony weinig verrassingen opleveren. Het menu is vertrouwd en laat zich vrij intuïtief bedienen. De camera reageert snel op wijzingen van instellingen en je merkt dat er genoeg processorkracht is om elke vertraging te elimineren en dat werkt in de praktijk erg prettig.

Scherm en zoeker
De A7 III heeft weliswaar dezelfde oled- zoeker (EVF) met 2.36 miljoen dots als zijn voorganger, maar de vergrotingsfactor is toegenomen tot 0,78x (was 0,71x). Hiermee wordt een duidelijk grotere weergave bereikt wat prettig oogt tijdens het fotograferen.
De camera heeft geen no-black-out EVF, zoals de A9; dit zal ongetwijfeld een kosten plaatje zijn, en uit strategisch oogpunt waarschijnlijk ook beter voor de positionering van een camera in het basissegment. Het aanraakscherm heeft met 921.000 dots een gemiddelde resolutie en het is kantelbaar. De gevoeligheid van het aanraakscherm mag wat mij betreft wel verbeterd worden. Het is nog lang niet zo intuïtief in gebruik als van een moderne smartphone wat je toch eigenlijk wel mag verwachten. Hier ligt een verbeterpunt voor de Sony-ontwerpers.

Scherpstelling en prestaties
Tijdens de eerste kennismaking met de A7 III was duidelijk merkbaar dat de scherpstelling sterk verbeterd is. De autofocusprestaties doen denken aan die van de A9. Niet zo vreemd natuurlijk, omdat de technologie grotendeels is overgenomen van dit topmodel. Het systeem beschikt over 425 contrastdetectie AF-punten die samenwerken met 693 fasedetectie AF-punten. Een indrukwekkend aantal dat ook nog eens 93% van het beeld afdekt zodat een nauwkeurige scherpstelling mogelijk wordt, ongeacht de plaats van het onderwerp. Waar we direct verbeteringen in merken zijn de AF-prestaties bij weinig licht en het volgen van het onderwerp bij AF-tracking. Dit is vooral te danken aan de nieuwe beeldsensor waarbij de gegevens veel sneller uitgelezen worden. Daarbij is het bijzonder te ervaren hoe goed de Eye AF in de praktijk werkt. Of je nu in single- of in continu-AF werkt, de scherpstelling op het oog van het stationaire of bewegende onderwerp werkt vrijwel altijd feilloos. Het maakt dat je nog meer kunt vertrouwen op de technologie en anders om kunt gaan met de autofocus tijdens het werken met de camera.

Ik kan mij voorstellen dat in sommige gevallen de werkwijze van een portretfotograaf sterk beïnvloed zal worden door deze geweldige AF-prestatie. Het eerder genoemde joystickje op de achterzijde draagt bij aan het gemak bij het scherpstellen. De scherpstelpunten kunnen snel verplaatst worden zonder dat het vertragend werkt tijdens het fotograferen. De speciale AF-On knop waarmee AF-functionaliteit via de achterzijde van de camera is te gebruiken, is ook present. Echt opgepikt uit de feedback van (professionele) fotografen en eerder ook al op de A9 terug te vinden. Mede dankzij de hogere snelheid en de grotere buffer is de camera prima in te zetten bij actiemomenten. De seriesnelheid van 10 beelden per seconde in combinatie met continue scherpstelling en lichtmeting bij elk beeld zullen voor de meeste fotografen meer dan voldoende zijn om elke vorm van actie vast te leggen. De buffer slaat maximaal 177 standaard jpegs of 89 gecomprimeerde raw-opnames op. De camera is overigens krachtig genoeg om tijdens het verwerken van de beelden alle functies beschikbaar te houden, zodat je geen oponthoud krijgt in je workflow. Handig is ook dat het qua opnamesnelheid niet uitmaakt of je de mechanische of elektronische sluiter gebruikt. De elektronische variant is echt stil, ideaal om te foto- graferen in situaties waar absolute stilte (ceremonie, balletvoorstelling, golf, et cetera.) een vereiste is. Het maakt opnames mogelijk Live View gebruikt zakt de snelheid iets tot maximaal 8 bps.
Ik wil nog even stilstaan bij de elektronische sluiter. Behalve het in stilte kunnen fotograferen is er nog een ander belangrijk feit dat vooral voor timelapse-fotografen interessant kan zijn. Wie veelvuldig dit soort opnames maakt weet uit ervaring dat een timelapse uit heel veel sluiterbewegingen kan bestaan. Een mechanische sluiter heeft een bepaalde levensduur uitgedrukt in sluiterbewegingen, bij een elektronische sluiter zijn er echter geen bewegingen. Voor een timelapse van 1 minuut zijn toch al snel zo’n 1500 opnames nodig. Stel, je maakt op jaarbasis 100 van deze filmpjes en je schiet al aardig op richting de levensduur. De A7 III met zijn elektronische sluiter lost in ieder geval dat probleem op.

Beeldkwaliteit
De nieuw ontwikkelde sensor uit de Sony-fabriek in Kumamoto, Japan, staat voor snelheid en beeldkwaliteit. Dat laat de sensor in de praktijk, maar ook in de technische testen zien. De Sony-sensoren hebben een onomstreden beeldkwaliteit en in combinatie met de krachtige Bionz-processor is een snelle beeldverwerking gegarandeerd zonder dat dit ten koste gaat van de beeldkwaliteit. Ondanks de term basismodel staat de A7 III voor snelheid en beeldkwaliteit, een ideale mix voor de grootste groep gebruikers, namelijk de veeleisende vrijetijdsfotografen. De kleurweergave komt heel natuurlijk over zonder dat er sprake is van een oververzadiging. Standaard heeft de sensor een gevoeligheidsbereik van ISO 100-51.200, maar dit kan worden uitgebreid tot ISO 50-204.800. De signaal-ruisverhouding is uitstekend waardoor vooral bij de hoge ISO-waarden extra ruimte vrijkomt om mee te werken.
In combinatie met de hoge snelheid en de stabiele en continue beeldkwaliteit is de A7 III een camera die allround inzetbaar is. De scherpte is uitstekend en Sony legt duide- lijk prioriteit op het behoud van detail. Je hoeft je geen zorgen te maken over de beeld kwaliteit als je binnen het speelveld van ISO 50-25.600 blijft, en dat is heel ruim. Daarboven is er kans op zichtbare ruis, maar ook dan zijn veel opnamen, mits goed belicht, nog prima voor veel doeleinden te gebruiken.

Conclusie
De Sony A7 III is geen gewone camera in het basissegment, maar een volwaardige full-frame systeemcamera die de instapper toegang biedt tot een krachtig, modern camerasysteem en de daarop volgende ontwikkelingen die zich ongetwijfeld in dit segment van de markt gaan voordoen. Deze allround inzetbare camera biedt een uitstekende beeldkwaliteit en een optimale snelheid. Met dergelijke full-frame systeemcamera’s wordt het voor een spiegelreflex-fotograaf wel heel verleidelijk om over te stappen!